Interview met Ambassadeur Maarten Pieper van HEMA Boxmeer en Mill
Interview met Ambassadeur Maarten Pieper van HEMA Boxmeer en Mill
Hema (Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam) is misschien wel het meest bekende Nederlandse warenhuis ter wereld. Met de Hemaworst, Jip en Janneke speelgoed, basiskleding en andere typische artikelen, heeft het sinds 1926 heel Nederland veroverd.
‘Het dagelijkse leven van mensen leuker, makkelijker maar vooral bijzonder maken’, dat is volgens HEMA één van hun kenmerken.
In Nederland zijn er meer dan 500 vestigingen, één op de drie jongens draagt HEMA-ondergoed, één op de vijf vrouwen een BH van het merk en er gaan jaarlijks zeven miljoen tompoezen over de toonbank.
Natuurlijk heeft Boxmeer ook een HEMA en deze is ook Ambassadeur van onze Stichting. Wij spraken met directeur Maarten Pieper over het bedrijf.
Maarten Pieper (46):
‘In 1998 heb ik samen met mijn vrouw de vestiging Hema in Boxmeer overgenomen van mijn ouders, waar zij in 1964 mee begonnen zijn. Mijn ouders waren verknocht aan Boxmeer en hebben het bedrijf echt laten groeien. Die liefde voor Boxmeer heb ik zeker overgenomen, ik heb alleen nog nooit aan de Metworst-race meegedaan.’
‘Inmiddels ben ik ook franchisenemer van de vestiging in Mill. Mijn vrouw Anneke heb ik zelfs leren kennen op de werkvloer. Zij werkte hier als weekendhulp en ik als manusje van alles. In 1998 zijn we getrouwd en hebben drie kinderen gekregen.’ Verder heeft mijn zus de franchise van Hema Cuijk en Malden”. Dus het is echt een familiebedrijf ook al werken onze kinderen hier niet.’
‘De Hema is een echt regionaal bedrijf zoals ook het Maasziekenhuis Pantein een regionaal ziekenhuis is. Dat is ook de reden waarom ik de Vrienden van het Maasziekenhuis steun. Ik vind het belangrijk dat we in onze eigen regio goede voorzieningen hebben en niet afhankelijk zijn van de dichtstbijzijnde stad. Daar hoort het Maasziekenhuis zeker bij. Voor onze toekomst en voor die van de jeugd.
We moeten het leefbaar houden en de mogelijkheden voor gezondheidszorg dicht bij huis houden.’
‘Ik zet me ook nog voor andere goede doelen in. Ik ben bijvoorbeeld met een aantal Lions-leden in Nepal geweest, waar een oogziekenhuis is gebouwd. Vanuit de Nepalese regering is voor oogzorg geen geld . Mensen kunnen gelukkig door een eenvoudige ingreep weer zien. Ik probeer organisaties te steunen die wat kunnen bijdragen aan het welzijn van de mens’.
‘We zijn met zijn allen verantwoordelijk voor de zorg. Gelukkig is dat in Nederland goed geregeld, maar de extraatjes, die de Stichting Vrienden van het Maasziekenhuis mogelijk maken, zijn ontzettend belangrijk. ‘
Tekst: Lisette Jacobs Foto: Gijs Hoogland
