Schenking Lourdesfonds

Jarenlang organiseerden zij, tot groot genoegen van vele pelgrims, op vrijwillige basis Lourdesreizen, Riek van Raaij en Bert de Kleijnen. In 2018 stapten zij voor de laatste keer met een groep het vliegtuig naar Frankrijk in. Terugkijkend op vele reizen met een gouden randje, wilden zij het overgebleven geld goed besteden. In de Vrienden van het Maasziekenhuis vonden zij een doel passend bij de visie waarmee zij jarenlang te werk gingen.
Door Wanda Laarakkers.

De grondleggers van Stichting Gemeentelijk Lourdesfonds Sint Anthonis waren de zusters van Stevensbeek. Ruim dertig jaar werden er pelgrimsreizen georganiseerd in Sint Anthonis. Riek van Raaij was een twintigtal keren één van de begeleiders, tevens penningmeester. Ook Bert de Kleijnen was als voorzitter van de stichting nauw betrokken. Samen met een groep van maximaal veertig pelgrims en een team vrijwilligers, ging hij 18 keer mee op reis. Hun reisgenoten waren veelal mensen die een steuntje in de rug nodig hadden, zoals langdurig zieken en eenzame mensen. De eerste keren werd er met de trein gereisd, later werd dit het vliegtuig. Het waren stuk voor stuk reizen van een week waar men naar toeleefde, en als erg waardevol werden ervaren. Riek en Bert hebben vele mooie herinneringen liggen in het Franse Lourdes.

Riek: “Hoe vaak ik ook ging, het voelde elke keer weer als thuiskomen. De sfeer, de rust en de saamhorigheid was geweldig. In eerste instantie ging ik mee als begeleider, later was ik, samen met Bert, jaarlijks bij de organisatie betrokken. Een onderdeel dat we altijd hoog in het vaandel hadden staan was de sfeer in de groep. We waren als één familie, niemand mocht alleen zitten, of afgezonderd worden.” Bert vult aan, zoals ze elkaar altijd goed aanvulden: “Bij de maaltijden bijvoorbeeld, schoof iedereen op volgorde van binnenkomst aan tafel. Dit zorgde ervoor dat er geen eilandjes ontstonden in de groep en er leuke gesprekken ontstonden. Iedereen moest zich welkom voelen, net zoals ik me zelf altijd welkom gevoeld heb in Lourdes.”

De intentie van het duo is te alle tijden geweest iets extra’s te bieden aan hun reisgenoten. Bert: “We hebben altijd een luisterend oor geboden. Mensen konden hun verhaal bij ons kwijt, zo vaak ze wilden. Ik heb geleerd dat ieder mens een verhaal heeft.” “Je hoeft niet eens te praten,” aldus Riek, “vaak is luisteren al voldoende. Je deelt lief en leed met mensen, met een lach en een traan. Het was erg dankbaar.”

We hebben jaren met een super team vrijwilligers samen mogen werken, maar het werd steeds lastiger voldoende nieuwe vrijwilligers te krijgen, waardoor de continuïteit niet gewaarborgd kon worden. Toen Riek en Bert aangaven te willen stoppen, waren er geen opvolgers. Dit zorgde ervoor dat Stichting Gemeentelijk Lourdesfonds Sint Anthonis is opgeheven. Er zat nog wel wat geld in kas dat opgehaald was met collecteren, waarvoor Riek en Bert een passende bestemming wilden geven.

Riek en Bert: “Het waren niet zomaar reizen, maar een beleving met wat extra’s. Dit is eigenlijk hetzelfde als de Vrienden van het Maasziekenhuis doen. De zorg in het Maasziekenhuis is prima en de Vrienden geven er een extra tintje aan, wat zorgt dat men zich op het gemak voelt in ons ziekenhuis, het ziekenhuis van de regio. Het geld is geschonken door de mensen in onze gemeente, middels onze collectes, op deze manier komt het weer terug naar de mensen. Zo is de cirkel weer rond.”