Laura geeft massages aan patiënten

Mensen helpen is wat Laura Potters-van Riel (46) uit Dordrecht het liefste wil. In het Maasziekenhuis Pantein doet zij dit wekelijks door het bieden van massages en stoelmassages aan oncologische- en palliatieve patiënten. Met kippenvel op haar armen vertelt ze haar bijzondere verhaal

Laura: “Naast mijn bedrijf, SeeZen Massages, Reiki & Coaching, runnen wil ik graag iets actiefs doen wat bijdraagt aan de maatschappij. Ik wil helpen. Mijn zus Sylvia gaf voorheen massages in het Maasziekenhuis, mogelijkheid door de Vrienden van het Maasziekenhuis, maar door haar ziekte koos ze ervoor hiermee te stoppen. Over de vraag of ik het stokje van haar over wilde nemen hoefde ik niet na te denken, patiënten helpen door het geven van massages is écht iets voor mij. Speciaal voor de Vrienden werk ik met een gereduceerd uurtarief.

Mijn dag in het ziekenhuis begint met het bezoeken van de oncologische- en palliatieve patiënten op de afdelingen. Ik inventariseer wie er behoefte heeft aan een massage. Sommige mensen zijn erg ziek, samen kijken we dan naar de mogelijkheden om toch een massage aan te kunnen bieden. Wat is haalbaar voor een patiënt en wat is fijn? Soms is het alleen een hand- of voetmassage, maar dat kan ook een stoelmassage zijn. Sommige patiënten zeggen in eerste instantie ‘nee’ op mijn vraag of ze een massage willen. Hen herinnerend aan de spreuk van Pipi Langkous; ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan, willen de meesten het toch proberen. De reacties na afloop zijn negen van de tien keer positief.

Voor de start van een massage neem ik een anamnese af. Per persoon inschatten wat kan en mag, is het allerbelangrijkste. Samen gaan we vervolgens aan de slag. Tijdens het masseren merk ik dat patiënten behoefte hebben aan rust en ontspanning, maar vooral willen ze hun verhaal kwijt. Mensen vertellen graag hun verhaal aan me, ik heb alle aandacht voor hen, kan ze dat stukje extra geven. De verpleging en artsen zijn geweldig. Stuk voor stuk zijn het warme, fijne mensen, maar ze hebben soms minder tijd voor dit extra stukje omdat ze veel handelingen moeten uitvoeren. Naast de ellende wordt er ook veel gelachen, samen met Jolanda, die de catering en schoonmaakwerk verzorgt proberen we patiënten op te vrolijken met leuke dansjes. De spreuk op de muur in de spreekkamer; waar je je begrepen voelt, voel je je thuis, is hier echt van toepassing.

Ik vind het belangrijk te kijken naar de oorzaak van bepaalde klachten, niet alleen een oplossing bieden. Hier komt coaching bij kijken. Het brein speelt een belangrijke rol om problemen aan te pakken. Wanneer mensen me langer kennen, gaan de verhalen die ze me vertellen steeds meer de diepgang in. Ik merk dat ze me vertrouwen. Gedurende de massage zie ik mensen onder mijn handen ontspannen. Muziek op de achtergrond, die ze zelf mogen kiezen, draagt daar ook aan bij. Ik luister en kijk goed, zoek de verbinding. Een mevrouw begon eens te huilen uit dankbaarheid na een massage. Ze pakte me vast om me te bedanken, dat geeft me zoveel energie, daar ben ik voor geboren. Tranen mogen er vloeien, sorry zeggen daarvoor hoeft nooit.

Een ander mooi voorbeeld van wat de massages doen is de dame die bij me kwam met een been dat sleepte, ze kon het niet goed optillen. Ik voelde dat haar pijn van een andere plek vandaan kwam dan ze dacht. Toen ze na de massage opstond kon ze beide voeten weer optillen. Ze zei; ik weet niet wat me overkomt, je hebt magische handen! Waar ik patiënten van afdeling Oncologie en Palliatieve zorg ook echt mee kan helpen is het verzachten van pijn. Dat geeft me enorm veel voldoening.

Wanneer ik na een dag masseren in het Maasziekenhuis naar huis rijd, gaat de muziek hard aan en zing ik met de radio mee. Muziek is er altijd en doet zoveel voor mijn brein. Op die manier laat ik de zorgen van alle mensen van me afglijden. Al die verhalen die ik hoor met veel ellende went nooit, maar ik kan er wel mee omgaan. Mensen kunnen helpen geeft me kracht en energie. Altijd denk ik, wat ben ik toch een bofkont dat ik dit werk mag doen. Hopelijk kan ik met hulp van de Vrienden van het Maasziekenhuis nog veel patiënten helpen. Een man zei eens tegen me; een gezond mens heeft duizend wensen, een zieke maar één. Zo is het maar net.”

Wilt u Stichting Vrienden van het Maasziekenhuis steunen? Kijk op www.vvhm.nl/doneren